Soru:
Dinimizde niyet mi, söz mü geçerlidir?
CEVAP
Dinimizde
bazen söze, bazen niyete veya işe itibar edilir. Birkaç örnek verelim:
Niyetin
geçersiz, sözün geçerli olduğu yerlerden bazıları:
Nikahta:
Bir
kimse, şakadan veya rol icabı, iki şahit yanında evlense, gerçekten evlenmiş
olur.
Boşamakta:
Bir
kimse, şaka ile, alay olsun diye veya hanımını korkutmak niyetiyle “seni boşadım”
dese, hanımı boş olur. Hadis-i şerifte,
(Bir kadınla nikahlanan veya hanımını boşayan kimse,
“ben şakadan yaptım” dese, nikahı da boşaması da geçerli olur)
buyuruldu. (Taberani)
Kalbden
boşamak geçerli olmaz. Dille söylemek veya yazıyla yahut başka vasıtayla
bildirmek şarttır. Mesela, mektupla, telefonla, kasetle, mail ile bildirilirse
geçerli olur.
Vazgeçmekte:
Bir
kimse, hanımına “seni boşadım” dese, sonra, şakadan boşamaktan vazgeçtiğini
bildirse, boşamaktan vazgeçmiş olur. Hadis-i
şerifte buyuruldu ki:
(Üç şeyin şakası da, ciddisi gibi sahihtir. Nikah, boşamak,
boşamaktan vazgeçmek.)
[Tirmizi]
Köle
azadında:
Şakadan,
kölesine “seni azat ettim diyenin, kölesi azat edilmiş olur.
Adakta:
Adak
yaparken hiç niyet etmese de, söz arasında dilinden çıksa da, adağını yapması
vacip olur. Çünkü, adakta niyetsiz, düşünmeden söylemek, ciddi, isteyerek
söylemek gibidir. Hatta, “Allah için, bir gün oruç tutmak üzerime borç olsun
diyeceği yerde, “bir ay oruç tutmak” diye ağzından çıksa, bir ay oruç tutması
gerekir. Söz geçerli, niyet geçersizdir. (Dürer)
Bunun
gibi, adarken ağzından adak yerine kurban kelimesi çıksa, mesela adak için bir
hayvan keseceğim diyeceği yerde, kurban keseceğim dese, burada da, söz
geçerlidir. Kurban bayramında kesmesi gerekir.
Alışverişte:
Alışveriş
yapıldıktan sonra, alıcı veya satıcıdan biri, ben şaka yapmıştım, bu
alışverişten vazgeçtim dese de itibar edilmez. Alışverişte de söze bakılır,
niyete bakılmaz.
Veresiye
pahalı satmak dinimizde caizdir. Peşin 20 bin lira olan arabaya birkaç taksitle
30 bin lira istese caiz olur. Alıcı razı olursa kırk bin liraya da satabilir.
Ancak bu vade farkıdır, faizdir denirse caiz olmaz. Bu fark muamele masrafıdır
denirse caiz olur. Yani söze itibar ediliyor.
Hediyede:
Alacağı
olduğu bir parayı borçlusuna veya başkasına hediye eden, şakadan söylemiştim
dese de, hediyesinden vazgeçemez. Niyet geçersiz, söz geçerlidir.
Yeminde:
Kalbden
yemin geçerli olmaz, söz geçerlidir.
Küfürde:
Bir
kimse şakadan ben Hristiyan’ım dese veya günah işleyene helal olsun dese kâfir
olur.
Niyet
geçerli, söz geçersizdir:
Bir
kimse,
Dil
sürçmesi:
Sen
benim Rabbimsin diyeceği yerde, şaşırıp sen benim kulumsun diyen günaha girmez.
Niyet
geçersiz, iş geçerlidir:
Günah
olan işler böyledir. Mesela dinlenmek niyetiyle müzik dinlemek de günahtır.
Kâfir kız, “Benimle dans edersen Müslüman olurum” dese, müslümanın, iyi niyetle
onunla dans etmesi veya başka günah işlemesi caiz olmaz. İyi niyeti geçersiz,
günahı geçerlidir. (Ameller niyete göredir) hadis-i şerifi, taat ve mubahlara niyete göre
sevap verileceğini bildirmektedir. Günahlar, iyi niyetle de işlense, günah
olmaktan çıkmaz.
İş
geçersiz, niyet geçerlidir:
Su
içerken içki içiyormuş gibi bardakları tokuşturmak bile günahtır. Çünkü
fâsıklara benzemek olur. Hadis-i şerifte
buyuruldu ki:
(Suyu alkollü içki içenler gibi içmek haramdır.) [Redd-ül Muhtar]
Elin
evinden, yanlışlıkla kendi malını çalan da günaha girer. Çünkü niyeti onun
hırsızlıktı. Ama komşunun malını alacağı yerde, bilmeden kendi malını
çalmıştır.
Niyet
de iş de geçerlidir:
Kur’an
okuyan sevap kazanır. Allah rızası için sevap için okumaya niyet ederse,
okuduğu Kur’an ibadet olur ve daha çok sevap kazanır. Abdest de böyledir.
Abdestsiz kimse denize girip çıksa, yahut denizin kenarında iken denize düşse
çıkınca, o abdest ile namaz kılabilir. Eğer abdeste veya gusle de niyet
etmişse, ibadet sevabı alır ve yine bu abdestle namaz kılabilir.