setâ

(f. i.) : müz. üç telli saz; tan-bur. [aslı, : "seh-tâ" dır]

setâir

(a. i. sitâre'nin c.) : örtünülecek, perdelenecek şeyler.

se-târe

(f. b. i.) : müz. üç telli saz. 2) düzen, uyum.

setîr

(a. s. setr'den) : örtülmüş, kapalı, (bkz. : mestur).

setîre

(a. s.) : 1) setîr'in müennesi. 2) i. örtü.

setr

(a. i.) : örtme, kapama, gizleme. setr-i avret : ayıp yerlerini kapama.

setr-i hüsn

güzelliği örtüp gizleme.

setrî

(a. i.) : düz yakalı, önü tek ilikli, çuhadan yapılmış elbise.

settâr

(a. s. setr'den) : 1) örten; Allah.

settâr-ül-uyûb

ayıpları (günahları) örten, ba-ğışlıyan Allah; mec. ayıplan örten eski püskü elbise. 2) i. [abdüssettar'dan kısaltma olarak] erkek adı.