Endülüs Emevî Devleti’nin yıkılmasından sonra kurulan beyliklere verilen isim. Taife (bölük, topluluk) ve melik (bey) kelimelerinin çokluk şekilleriyle Farsça gramer kaidesine göre yapılmış bir isim tamlamasıdır ve Beyler topluluğu mânâsına gelmektedir. Târihî bir terim olan bu tâbir, ayrıca Türkiye Selçuklu Devleti’nin yıkılmasından sonra, Anadolu’da kurulan beylikler için de kullanılmıştır (Bkz. Anadolu Beylikleri).
Endülüs Emevî Devleti’nin en güçlü sultânı olan Üçüncü Abdurrahmân’ın ölümünden sonra, baba geçen sultanların hiç biri onun başarılarını devam ettiremedi. Enlü bir vezir olan el-Mansur’un gayreti ile idare birliği, bir süre daha korunabildi. Nihayet onun da, 1002’de şehîd edilmesi Endülüs Emevî Devleti’ni bir takım fırkaların elinde oyuncak hâline getirdi ve devlet, 1031’de tamamen yıkıldı. Böylece müslümanlar siyâsî bir parçalanma dönemine girdiler. Bu dönemde İspanyolların Reyes de Taifas dedikleri çeşitli mahallî emirler ve etnik grublar ortaya çıktı. Bunlara İslâm târihinde Mülûk-ut-tavâif denildi. Bu tâbir dilimize Tavâif-i Mülûk olarak girdi.
Bu küçük devletlerin bâzıları medenî ve ilimde ileri olmalarına rağmen, ömürleri çok kısa oldu. İçlerinde kuvvet ve medenî seviye bakımından diğerlerinden üstün İşbiliyye bölgesine hâkim Abbâdîler, bu beyliklerin büyük kısmını kendilerine ilhak eylediler (Bkz. Abbâdîler). Bir süre hıristiyanların şiddetli hücûmlarına karşı Endülüs müslümanlarının bekçiliğini ve koruyuculuğunu yapan Abbâdîler, bu saldırılara karşı fazla dayanamayınca, Fas bölgesinde hüküm süren Murâbıtları yardıma çağırdılar. Yardıma gelen Murâbıt hükümdarı, bir süre sonra Abbâdî hanedanını ortadan kaldırarak, İspanya’da Murâbıtlar hanedanını kurdu (Bkz. Murâbıtlar). Muvahhidler Devleti, 1147 senesinde, İspanya’yı ele geçirince, bu hanedanlığa son verdi. 1269 senesine kadar, Muvahhidlerin idaresinde kalan Endülüs, bu devletin yıkılması üzerine Gırnata’da kurulan Nasrîler veya Benî Ahmer Devleti’nin idaresi altına girdi. Sekizinci asırdan itibaren İspanya yarımadasında hüküm süren İslâm hâkimiyeti, Benî Ahmer Devleti’nin 1492 senesinde hıristiyanlar tarafından ortadan kaldırılması üzerine son buldu (Bkz. Benî Ahmer Devleti).