Geri

   

 

 

İleri

 

1. Mekke Okulu

Kurucusu, Abdullah ibn Abbâs “radiyallahü anh”tır (ö.68/687). İbn Abbâs’tan tefsir dinleyen tâbiîlerin ileri gelenleri, Mücâhid ibn Cebr (ö.104/722), Sa’îd ibn Cubeyr (ö.95/713), Ikrime Mevlâ İbn Abbâs (ö.106)24), Atâ ibn Ebî Rabâh (ö.114/732), Tâvus ibn Keysân (ö.106-724), Ebû Şa’sâ’ Câbir ibn Zeyd (ö.93/711), Ebû Mahled (Meclez) Lâhıku’bnu Humeyd[1], Dahhâk ibn Muzâhim (ö.105/723), Ali ibn Ebî Talha (ö.143/760)[2] ve Atâ’ ibn Ebî Muslim (ö.138/755) “rahmetüllahi aleyhim”’dir.

Ancak son üç tâbiînin, İbn Abbâs’tan tefsir işitmesi ihti­lâflıdır. Şöyle ki: “Dahhâk’ın İbn Abbâs ile karşılaşması ve ondan tefsir dinlemesi sahîh değildir; İbn Abbâs’tan naklettiği tefsir rivâyetlerini, Rey şehrinde karşılaştığı Sa’îd ibn Cubeyr’den almıştır.[3]” denilmektedir. Buna rağmen Dahhâk, sika bir râvi olarak bilinmektedir. Ali ibn Ebî Talha’nın İbn Abbâs’tan naklettiği tefsir üzerinde de, âlimlerin müspet ve menfi yönde çeşitli görüşleri vardır. Ancak Buhârî’nin, mezkûr tefsir­den istifade ettiği görülmektedir[4]. Atâ’ ibn Ebî Muslim’e gelince, onun da, İbn Abbâs’tan semâı doğrulanmamış ve bu kaynaklı tefsir haberleri m ü r s e l[5] olarak nitelendirilmiştir. Hadis tenkıtçilerinin çoğunun gözünde, Atâ ibn Ebî Muslim, doğru ve güvenilir bir kimsedir[6]